தற்சார்பின் பாடத்தை ஒரு பறவையிடமிருந்து கற்றுக் கொள்ளுங்கள். ஓரு மரக்கிளையின் மீது அமர்ந்திருக்கும் பறவை, அந்தக் கிளையின் வேகமான ஊசலாட்டத்தாலோ அல்லது அதைத் தூக்கி எறிய வல்ல புயல் காற்றாலோ பாதிக்கப் படுவதில்லை; ஏனெனில் , அது பாதுகாப்பிற்கு, அந்தக் கிளை அல்லது மரத்தின் மீது இன்றி, தனது சொந்த இறக்கைகளைச் சார்ந்து இருக்கிறது.எப்போது வேண்டுமானாலும் அங்கிருந்து பறந்து சென்று, தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள முடியும் என்பதை அது அறிந்திருக்கிறது. பறவை எப்போதும், சந்தோஷமாகவும், கவலையற்றும் இருக்கிறது. பறவைகள், குவித்து வைப்பதைப் பற்றிக் கவலைப் படுவதில்லை. அவை அன்று கிடைப்பதன் மீது வாழ்ந்து, அந்தத் தருணத்தை சிறப்பாக பயன்படுத்துவதில் திருப்தி அடைகின்றன. அவை தங்களது குழந்தைகளின் உத்யோகங்களைப் பற்றியோ அல்லது வங்கிக் கணக்கின் நிலைகளைப் பற்றியோ கவலைப் படுவதில்லை. தங்களது வீடுகள் அல்லது சொத்துக்களின் பராமரிப்பைப் பற்றிய கலக்கம் அவைகளுக்கு இல்லை. இப்போது, நீங்கள், உங்களை என்ன நிலையில் வைத்திருக்கிறீர்கள் என்று எண்ணிப் பாருங்கள். வாழ்க்கை எனும் மரக்கிளையில் அமர்ந்து உள்ள நீங்கள், ஒவ்வொரு சின்ன நடுக்கத்தைப் பற்றியும் கவலைப் பட்டு, அதனால் ஆக்ரமிக்கப் பட்டு, உங்கள் மனச்சாந்தியை இழந்து கொண்டு இருக்கிறீர்கள் அல்லவா ?