உற்றார், உறவினராக இருக்கும் மனிதர்களுக்கு இடையே கூட பிரிவினையை ஏற்படுத்தும் உணர்வுகளான த்வேஷம், வன்மம், பொறாமை மற்றும் தற்பெருமை ஆகியவை உடலோடு இனம் கண்டு கொள்வதனால் எழுகின்றன. இந்த உடல் தான் நீங்கள் என்று எண்ணி, அதை நம்புகிறீர்கள்.உங்களது உடல், பிற உடல்களிலிருந்து வேறுபட்டது என்று நீங்கள் அறிவீர்கள்.உங்களது பசி, உங்களது தாகம், உங்களது சௌகரியம்,உங்களது குடும்பம்,உங்களது குலம், உங்களது நாடு என இவ்வாறு நீங்கள் உங்களது ப்ரேமைக்கு பல வரம்புகளை உருவாக்கி, இந்த வரம்புகளுக்கு வெளியில் உள்ள அனைவரையும், பகைவர்களாக, அந்நியர்களாக மற்றும் எதிரிகளாகக் கருதி உங்களைக் கட்டுப் படுத்திக் கொள்கிறீர்கள்.ஆனால், அனைத்திற்கும் ஆதாரமும், ஆதரவும், மனித குலத்தின் தந்தையான இறைவன் ஒருவனே. சகோதரத்துவத்தை விட, தந்தையான இறைவன் பால் கவனம் செலுத்துங்கள்.அது, உங்கள் உதயத்தில் சகோதரத்துவத்தை மேலும் மேலும் பதியச் செய்து, அறியாமையினால் வந்துள்ள பிரிவினை என்ற விஷத்தை நீக்கி விடும். நீங்கள் அனைவரும், ஒரே உடலின் அங்கங்கள், அந்த இறை ஸங்கல்பத்தினால் உந்தப்பட்ட அந்த ஒரே உயிர் சக்தி இரத்த ஓட்டத்தினால் தான் பேணப்படுகிறீர்கள் ; மேலும் அனைவரும் அந்த இறைவனது ஒரே ஆணைக்குத்தான் உட்பட்டவர்கள் ! ஒருவர் கண்டு அனுபவிக்க வேண்டிய விஸ்வரூபமும் அதுவே. அதுவே ஒருவருக்கு நிரந்தர ஆனந்தத்தை அளிக்கிறது.