தெற்கு திசையில் தேடுவதற்காக அவரைத் தேர்ந்தெடுத்து,சீதையிடம் கொடுக்க வேண்டிய கணையாழியை, ஸ்ரீராமர், அவரிடம் கொடுத்த போது, ஹனுமான் இறுமாப்பு அடையவும் இல்லை; மிகப் பெரிய பொறுப்பை ஏற்றதனால் அவர் பயத்தால் பாதிக்கப் படவும் இல்லை.அவர் அதை ஏற்றுக் கொண்டார்; அவர் சந்தோஷப் படவும் இல்லை, வருத்தப் படவும் இல்லை. ஸ்ரீராமர் அனைத்தும் அறிந்தவர் ,அதனால் தனது கடமை அதற்குப் பணிவது மட்டுமே என்பதை அவர் உணர்ந்திருந்தார். இந்த ஆன்மீக சாதனையான, மானவ சேவையே , மாதவ சேவை என்பதைக் கடைப்பிடிக்கும் வாய்ப்பினை உங்களுக்குக் தருவதற்காக, நான் தான் உங்களை அழைத்து, உங்களுக்கு ‘’ சேவாதளத் தொண்டர்கள் ‘’ என்ற நாமம் சூட்டியுள்ளேன். எனவே, இதை உங்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட ஒரு அதிகாரமாகவோ அல்லது உங்கள் தோள்களில் ஏற்றப்பட்ட ஒரு சுமையாகவோ கருதாதீர்கள்.மற்றவர்களுக்கு சேவை ஆற்றும் ஒரு சேவாதளராக உங்களை நீங்கள் கூறிக் கொள்ளும் போது, நீங்கள் சேவை ஆற்றும் அந்த மனிதரும், அந்த ரூபத்தில் வந்துள்ள இறைவனே என்ற பயபக்தியையும் கூட உங்கள் மனதில் கொண்டிருங்கள்.இந்த மனப்பாங்கு, ஒரு ஆன்மீக சாதகருக்கு மிகவும் பயனளிப்பதாகும்.மனிதனுக்கு ஆற்றப்படும் சேவை, மாதவனுக்கு ஆற்றப்படுவதே ஆகும். ஆனால், எப்போது? உங்களது தனித்தன்மை,சுவை, நாம, ரூபங்களை எந்தக் கடலிலிருந்து நீங்கள் பெற்றுள்ளீர்களோ, நீங்கள் சேவை ஆற்றும் அந்த மனிதரும், அதே கடலில் ஒரு அலைதான் என்று நீங்கள் உங்களது இதயத்தின் ஆழத்தில் உணரும்போது மட்டுமே !