இந்நாளில்,மக்கள் கர்ம வினையை உதாசீனப்படுத்தி விட்டு, தங்கள் இஷ்டம் போல செயல்படுகிறார்கள்.பாவகரமான செயல்களில் ஈடுபடுவது சுலபமே, ஆனால், அவை அளிக்கும் தீய விளைவுகளைத் தாங்குவது மிக மிகக் கடினம்! நல்லவை மற்றும் கெட்டவை, சந்தோஷம் மற்றும் துயரம், புண்ணியம் மற்றும் பாவம், உங்களது செயல்களைப் பொறுத்தே இருக்கும்.செயல் எப்படியோ, விளைவு அப்படியே. எனவே தான் உபநிஷதங்கள் –‘’செயலை நமஸ்கரியுங்கள்‘’ ( தஸ்மை நமஹ கர்மணே ) என போதிக்கின்றன. அவை புனிதமடைந்து, உங்களுக்கு நல்ல பெயரை அளித்து, உலகத்தின் க்ஷேமத்தைப் பேணுவதற்கு, நீங்கள் ஆற்றும் செயல்களை நமஸ்கரியுங்கள். பண்டைய காலத்திலிருந்தே, பாரத மக்கள், எந்தச் செயலையும் ஆற்றும் முன், அவை பெரியவையோ அல்லது சிறியவையோ, அந்தச் செயலுக்கு மரியாதை அளித்து வந்துள்ளார்கள். ஒரு நாட்டியம் ஆடுபவர், நிகழ்ச்சி தொடங்குவதற்கு முன், தான் அணிந்துள்ள சலங்கைகளுக்கு அவளது மரியாதையைச் செலுத்துகிறார். ஒரு படிப்பறிவில்லாத டிரைவர், தனது வண்டியை ஓட்டத் தொடங்கும் முன், ஸ்டீயரிங் வீலை நமஸ்கரிக்கிறார். செயலை ஏன் வணங்க வேண்டும் ? பகுத்தறிந்து, சரியான செயல்களை மட்டுமே தேர்ந்தெடுக்கவும், தான் செய்கிறோம் என்ற அஹங்காரத்தை விட்டு விடுவதற்காகவுமே! நமது கலாசாரம், கர்மாவுக்கு அளிக்கும் புனிதத்துவம் இதுவே.