ஒரு தேனீ, தாமரையைச் சுற்றி வட்டமிட்டு,அதில் அமர்ந்து, தேனைக் குடிக்கிறது; மயக்கமூட்டும் தேனைப் பருகும் போது, அது மௌனமாகவும், மன உறுதியுடனும், மனக்குவிப்புடனும், மற்ற அனைத்தையும் மறந்த நிலையிலும் இருக்கிறது. உங்களது தெய்வீக ஆத்மாவின் பிரதிபலிப்பான, உள்ளார்ந்த ‘’ நானே’’, அந்த ப்ரேமையை அனுபவிக்கிறது. இறைவனது சன்னிதானத்தில் ஆழ்ந்திருக்கும் போது, ஒவ்வொரு பக்தனும், அந்தத் தேனீயைப் போலவே, நடந்து கொள்கிறான். தேனைப் பருகத் தொடங்கியவுடனேயே,தேனீயின் ரீங்காரம் ஓய்ந்து, அது அமைதியாகி விடுகிறது.அதைப் போலவே, இனிமையான தெய்வீக ரஸத்தைக் கண்டு கொள்ளும் வரை தான் மனிதர்கள், விவாதம் ,சண்டை, கண்டனம்,வலியுறுத்தல் ஆகியவற்றில் ஈடுபடுகிறார்கள். அந்தத் தெய்வீக ரஸமே, பரிசுத்தமான ப்ரேம ரஸம். எங்கு ப்ரேமை இருக்கிறதோ, அங்கு அச்சமோ, கலக்கமோ, சந்தேகமோ அசாந்தியோ இருக்க முடியாது. நீங்கள் அமைதியின்மை மற்றும் கிளர்ச்சியினால் பாதிக்கப் படும்போது, உங்களது ப்ரேமை குறுகியதாகவும், கட்டுப் பட்டதாகவும், அதில் ஓரளவு அஹங்காரம் கலந்ததாகவும் இருக்கிறது என்பதை நீங்கள் கண்டிப்பாக உணரலாம்.