கடந்த காலத்திலோ, நிகழ்காலத்திலோ, எதிர் காலத்திலோ, நடக்கும் போதோ, கனவு காணும்போதோ, தூங்கும் போதோ, ஏதோ ஒரு விதமான கவலை அல்லது துயரம் எப்போதும் இருந்து கொண்டு தான் இருக்கும். ஆனால், இறைவன் பால் நம்பிக்கை வைத்து, உங்களது பணிகளை அவனுக்கு அர்ப்பணமாகச் செய்யுங்கள்; அவை கண்டிப்பாக மறைந்து விடும் ! ஒரு நாளில் மூன்று முறையோ அல்லது இரண்டு முறையாவதோ, இறைவனை நன்றியுணர்வுடன் நினைவு கூறுங்கள்; அதுவே உங்களுக்கு மிகுந்த மனச்சாந்தியை அளிக்கும். உலகியலான உங்களது கடமைகளை உதறித் தள்ளி விடாதீர்கள்; ஆனால், உங்கள் உதடுகளில் இறைநாமத்தை ஏந்திக் கொண்டே அவற்றை ஆற்றுங்கள். மற்றவர்களின் விஷயங்களில், மாட்டிக் கொண்டு வெளியே வர முடியாத அளவிற்கு, உங்களை ஈடுபடுத்திக் கொள்ளாதீர்கள். உங்கள் கண்கள் முன்னால், பூமியிலும், ஆகாயத்திலும் பரந்து விரிந்து இருக்கும் இயற்கையின் சௌந்தர்யங்களை- அழகான பசுமை பரப்புக்கள், இதமான, மகிழ்ச்சி அளிக்கும் தென்றல் காற்று, வண்ண ஜாலங்களுடனான மேகங்கள், பறவைகளின் இசை- ஆகியவற்றை தியானிப்பதில் உங்கள் நேரத்தை செலவிடுங்கள். நடந்து செல்லும் போது, இறைவனது மாட்சிமைகளைப் பாடுங்கள். த்வேஷமாகப் பேசாதீர்கள், கோபப் படாதீர்கள், உங்கள் கூக்குரல் மற்றும் வசைகளால், பரந்து விரிந்த வானத்தின் அமைதியைக் குலைக்காதீர்கள்; பழி வாங்கும் உணர்ச்சியுடனான தற்புகழ்ச்சிகளால், காற்று மண்டலத்தை மாசு படுத்தாதீர்கள்.