ஒவ்வொரு மனிதனிடமும், இரண்டு குணங்கள் உள்ளன; ஒன்று மிருக குணம், மற்றொன்று மனித குணம்.துரதிருஷ்ட வசமாக, மனிதர்கள் , ஆறு வித விரோதிகளான, காமம்,க்ரோதம், லோபம்,மோஹம், மதம் மற்றும் மாத்ஸர்யம் ஆகியவைகளுக்கு பலியாகி, தங்களது மனித குணத்தை மறந்து, இறைவன் அளித்துள்ள திறன்களை தவறாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டு இருக்கிறார்கள். இதனால், அவர்கள் தங்களை மிருக நிலைக்குத் தாழ்த்திக் கொள்கிறார்கள். அதற்கு மாறாக, ஒருவர் தனது மனம், அந்தஸ்து மற்றும் திறன்களை ஒழுக்கமுள்ளவராக ஆவதற்குப் பயன்படுத்தி, தர்மத்தின் பாதையில் சென்று, தன்னையே மனித நிலையிலிருந்து தெய்வீக நிலைக்கு உயர்த்திக் கொள்ளப் பாடுபட வேண்டும். உலகிலுள்ள அனைத்தையும் முறையாகப் பயன்படுத்த வேண்டுமே அன்றித் தவறாக அல்ல. ஒரு கத்தியை, கறிகாய் நறுக்கவும் பயன்படுத்தலாம் அல்லது ஒருவரது கழுத்தை வெட்டவும் பயன்படுத்தலாம். கத்தி எவ்வாறு பயன்படுகிறது என்பது, அதைப் பயன்படுத்துபவரைப் பொறுத்து இருக்கிறது. அந்த மனிதரது மன நிலை சரியானதாக இருக்க வேண்டும். ஒரு மனிதரது நடத்தை அவரது சிந்தனைகள் மற்றும் உணர்வுகளைப் பொறுத்தே இருக்கும். இதயம் அடிப்படையில் பரிசுத்தமானதே. ஆனால் ஒருவரது சிந்தனைகள் அதன் தூய்மையைப் பராமரிக்கலாம் அல்லது பாழ்படுத்தலாம். ஒருவர் தனது சிந்தனைகள் மற்றும் செயல்களின் மூலம் தங்களது தலைவிதியை உயர்த்தவோ அல்லது தாழ்த்தவோ முடியும்.