இராவணன் சகல சாஸ்திரங்களையும் கற்றறிந்தவன் , அவனது பத்து தலைகளும் ,ஆறு சாஸ்திரங்கள் மற்றும் நான்கு வேதங்களிலிருந்து , அவன் பெற்ற அறிவைக் குறிக்கின்றன. ஆனால் ,அவன், தனது அந்த அறிவை ,எதற்கும் பயன்படுத்தவில்லை. அவன் உலகியலானவற்றை மட்டுமே பெற ஏங்கினான்;அவன் பொருட்களால் ஆன உலகை வெல்ல விரும்பினான்.ஆனால் ,அவன் ஆத்மாவினால் பண்படுத்தப் படவில்லை. அவன் புருஷனான இறைவனை ஒதுக்கித் தள்ளிவிட்டு , லங்கையில், ப்ருக்ருதியான சீதா மாதாவைப் பெற்றிருப்பதோடு திருப்தி அடைந்து விட்டான் . அதனால் தான் அவன் வீழ்ச்சி அடைந்தான் .குறுகிய வாயுடைய ஒரு பானையில் இருந்து ஒரு கைப்பிடி நிறைய கடலைகளை முதலில் பிடித்துக் கொண்டிருந்த குரங்கால், எவ்வாறு தனது கையை வெளியே எடுக்க முடியாமல் போகிறதோ, அவ்வாறே , மனிதர்களும் இன்று, இந்த உலகிலிருந்து அவர்கள் பிடித்துக் கொண்ட சில இன்பம் தரும் பொருட்களின் மீது தங்களுக்கு உள்ள பிடிப்பை விட முடியாமல் தவிக்கிறார்கள் . ஒருவர், உலகியலான சொத்துக்களைக் குவித்துக் கொள்வதால், சாந்தி, சந்தோஷங்கள் அவர்களுக்குக் கிடைக்கும் என்ற தவறான நம்பிக்கைக்கு இட்டுச் செல்லப் படுகிறார்.ஆனால் , தெய்வீகப் பிரேமை மட்டுமே அத்தகைய நிரந்தர ஆனந்தத்தைத் தர முடியும்.