அன்பின் திருவுருவங்களே! மனிதப் பிறவி விலைமதிப்பற்றதும், சீரியதும், நல்லொழுக்கமானதும் ஆகும்.இதை உணராமலும் அல்லது அடிக்கடி மறந்தும் மனிதர்கள் இருப்பது பரிதாபகரமானதே.மனித வாழ்க்கையின் முழுமையான நோக்கமும், இலக்கும், ஒருவர் தனது உண்மையான இயல்பைத் தெரிந்து கொள்வதே. ஒருவரது உண்மையான இயல்பை மறந்து, நீங்கள் உலகியலான கவலைகளில் சிக்கி, துன்பத்தில் ஆழ்ந்து இருக்கிறீர்கள்.பண்டைய கால முனிவர்கள், மனித குலம் விமோசனம் அடைவதற்காக பின்பற்ற வேண்டிய பாதையைச் சுட்டிக் காட்டியுள்ளனர். அவர்கள் ஒன்பது விதமான பக்தியைப் ( நவ வித பக்தி) பரிந்துரைத்துள்ளார்கள் ;அதில் எந்த ஒன்றும் ஆனந்தத்தை அளித்து, தனி மனிதரது வாழ்க்கைக்கு விமோசனமும் அளிக்க வல்லதாகும். இறைவனின் அருகாமையை அனுபவிப்பதற்கான சுலபமான பாதை, இடையறாது இறைவனின் நாமத்தை நினைப்பதற்கான, இறை நாம ஸ்மரணையே. வேத வியாஸர், கலி யுகத்தில், இறைவனை உணருவதற்கு, ஹரி நாமஸ்மரணையை விட மேலானது எதுவும் இல்லை எனக் கூறியுள்ளார். பண்டிதரோ அல்லது பாமரரோ,பணக்காரரோ அல்லது பரம ஏழையோ , அனைவருக்கும் சுலபமான பாதை இதுவே.