சாதுக்களைக் காப்பதற்காக பகவான் அவதாரம் எடுக்கிறார் என்று கூறப்படுகிறது. சாஸ்திரங்களின் படி சாதுக்கள் என்றால், இமய மலையில் வசித்துக் கொண்டு தவம் புரிபவர்கள் என்று பொருளல்ல; உங்கள் ஒவ்வொருவரின் உள்ளார்ந்த உண்மை நிலையாக உருப் பெற்றுள்ள நல்லொழுக்க சீலர்கள் என்றும்,அவர்கள் அணிந்துள்ள வெளிப்புறத் தோற்றம் உங்களை அவர்களை மதிப்புக்குரியவர்களாகக் கருதுவதற்கான ஒரு முகமூடியே அன்றி வேறில்லை என்பதையே அவை குறிப்பிடுகின்றன.நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் சாதுக்களே; ஏனெனில் நீங்கள் அன்பின் திருவுருவங்கள், அமைதியின் திருவுருவங்கள், அமரத்துவத்தின் திருவுருவங்கள்.ஆனால், அஹங்காரம் என்ற மேல் ஓட்டை, அடர்த்தியாகவும் அதிவேகத்திலும் வளரவிட்டதால், உண்மை நிலை மங்கி விட்டது. ஒருவர், தனது உடல், அதன் தேவைகள் மற்றும் தேடுதல்களோடு, தன்னை இனம் கண்டு கொள்ளச் செய்யும் மாயையை, சத்ஸங்கம், முறையான சுயக் கட்டுப்பாடு, சுயமுன்னேற்றம் ஆகியவற்றின் செயல்பாட்டின் மூலம், வெல்ல முடியும்.யமனை,ஸம்யமா அதாவது புலடனடக்கத்தின் மூலம் எதிர் கொள்ள முடியும்.எப்போது மனிதன் இந்த உண்மையை மறந்து,புலன்களின் அடிமையாக வாழத் தொடங்குகிறானோ, அப்போது இறைவன் அளவற்ற கருணையுடன் இர(ற)ங்கி வந்து, இறைவனையே நோக்கிச் செல்லும் சுவர்க்கமயமான பாதைக்கு வழிகாட்டுகிறான்.