நீங்கள் கடலில் மூழ்கிச் செல்லும் போது, முத்துக்களை நாட வேண்டும்; கற்பகவிருக்ஷத்திடம் செல்லும் போது,அனைத்திலும் உயரந்த ஆனந்தத்தை யாசிக்க வேண்டும்.இன்னும் ஒரு சிறிது முயற்சி செய்தாலே, கிடைக்கக் கூடிய மிகப் பரந்த ஒன்று இருக்கும்போது,மிகச் சிறியவற்றிற்காக ஏங்காதீர்கள். பரந்து விரிந்த, தலைசிறந்த மற்றும் அளவற்ற பரப்ரம்மனுடன் ஒன்றரக் கலக்க வேண்டும் என்ற இயல்பான ஏக்கம், அனைவருள்ளும் இருக்கிறது; ஏனெனில் அந்த அதே பரப்ரம்மமே , ஒவ்வொரு இதயமெனும் குகையிலும் வாசம் செய்கிறது. நீங்கள் இறைவனது பரமானந்தத்தில் ஆழ்ந்து திளைத்திருக்கும் போது, அதைவிடக் குறைவான ஆனந்தங்களும் கூட உங்களுடையதே. ஆனால் இந்த ஆனந்தம் பயனுள்ள செயல் வழிகளில் இட்டுச் செல்லப் பட வேண்டும். தண்ணீரின் மதிப்பை, அதன் பற்றாக்குறை இருக்கும் போதுதான் தெரிந்து கொள்ள முடியுமே அன்றி, அனைத்துக் குழாய்களும் அபரிமிதமாக அதை, வாளிகளில் கொட்டிக் கொண்டிருக்கும் போது அல்ல. ஏரிகளும், குளங்களும் வற்றி விடும் போது தான், மனிதர்கள் ஒரு கோப்பை நீருக்காகக் கதறுவார்கள். இந்த ஆனந்தமும், அப்படிப் பட்டது தான். உங்களால் முடியும் போதே, அதே சேகரித்து, தேக்கி வைத்து, பெருக்கி , வரண்டுள்ள இதயத்திற்குப் பாய்ச்சுங்கள்.