இறைவனுடனான உறவு, ஸாலோக்யத்திலிருந்து ( அக்கம் பக்கத்தில்) வளர்ந்து, ஸாமீப்யத்தை ( அருகாமையை) அடைந்து,ஸாரூப்யத்தைப் ( இறைரூபத்தை) பெற்று, பின்னர் ஸாயுஜ்யத்தில் ( ஒன்றரக் கலத்தல்) முடிவதாக விளக்கப் படுகிறது.நீங்கள், ஸாலோக்யத்தை, இறைவன் ஆளும் சாம்ராஜ்யத்தில் இருப்பதாகவோ அல்லது இறைவன் வசிக்கும் அரண்மனையில், ஒரு சேவகனாக இருப்பதாகவோ எடுத்துக் கொண்டால், தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளலாம். நீங்கள் அவனது அரவணைப்பில் இருக்கிறீர்கள் என்று பொருள்.ஸாமீப்ய நிலையில், நீங்கள், உங்களையே, அவனது தனிப்பட்ட உதவியாளராகக் கருதி,அவனது அருகில் இருக்கும் சிறப்புரிமையை பெற்று, அவனது சில சொந்த சேவைகளை ஆற்றுவதற்கு அழைக்கப் படுபவராக இருப்பீர்கள். அறிவு பூர்வமாக நீங்கள் இறைத் தத்துவத்தை நெருங்கி விட்டிருப்பீர்கள்; உணர்வு பூர்வமாக அவனது இருக்கையை எப்போதும் உணர்வீர்கள். அடுத்த நிலையான ஸாரூப்யத்தில், நீங்கள் இறைஅரசனின் சகோதரன் போல இருப்பீர்கள்.அவனைப் போன்றதான ஆடைகளை அணீவீர்கள். இந்நிலையில்,உள்ளுறையும் தெய்வீகத்தின் முழு மலர்ச்சியை எடுத்துக் காட்டும் சீரும், சிறப்பும் கொண்டவராக ஒருவர் இருப்பார். இறுதியாக,இறைவனது மகனாக,வாரிசாக, முடிந்த அளவு அவனது வலிமையை ஒத்தவராக ஆகும்போது,’’ நானும், என் தந்தையும் ஒன்றே’’ என்று பறை சாற்ற முடியும். இவையே, பரமாத்மாவை நோக்கிச் செல்லும், ஆத்மாவின் பயணத்தின் வெவ்வேறு நிலைகளாகும்.