நரசிம்ம அவதாரத்தைப் பார்க்கும்போது நமக்கு பயங்கரமாக இருக்கிறது. பகவான் நரசிம்மர் தோன்றியுவுடன்,பிரஹலாதன் மிகுந்த பயத்துடன் ஒரு ஓரமாக நின்று கொண்டிருப்பது போலத் தோன்றியது.பகவான் நரசிம்மர், பிரஹலாதனை நோக்கி, அவனது தந்தையைத் தண்டிப்பதற்காக வந்திருக்கும் தனது பயங்கரமான உருவத்தைக் கண்டு அவன் பயப்படுகின்றானா எனக் கேட்டார்; ஆனால் பிரஹலாதன், இறைவனது ரூபம் எவரும் கற்பனை செய்யக் கூடிய அனைத்தையும் விட இனிமையானதால், தான் பகவானைக் கண்டு பயப்படவில்லை என விளக்கிக் கூறினான். தான் பகவானை தரிசிப்பதில் உண்மையிலேயே மகிழ்ச்சி அடைவதாகக் கூறினான். பகவான் , அவனைப் பின்னர் ஏன் அவன் பயப்படுகிறான் எனக் கேட்டார். அதற்கு பிரஹலாதன், தனக்குக் கிடைத்துள்ள இந்த தெய்வீக ஸ்வரூபம் சிறிது நேரத்தில் மறைந்து விட்டுத் தன்னைத் தனிமையில் விட்டு விடுமே என்று எண்ணித் தான் பயப்படுவதாகக் கூறினான். பிரஹலாதனைப் பிடித்த பயம், பகவான் அவனை இந்த உலகில் விட்டு விட்டு மறைந்து விடுவாரே என்பதுதான். பிரஹலாதன், பகவான் தன்னை விட்டு விட்டுச் செல்லக் கூடாது எனக் கேட்கத் தான் விரும்பினான். இறைவனது திவ்ய தரிசனமும், தெய்வீக சௌந்தர்யமும், அவனது பக்தர்கள் மட்டுமே போற்றிப் பாராட்டக் கூடியவையாகும்.