இறை நம்பிக்கை இன்றி, பிற அனைத்துச் சொத்துக்களும் பயனற்றவையே. ஒரு சக்ரவரத்தியான துரியோதனனின் உதாரணத்தை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். குருக்ஷேத்திரப் போருக்கு முன் துரியோதனன், அர்ஜூனன் இருவருமே ஸ்ரீகிருஷ்ணரிடம் வந்தார்கள். துரியோதனன், ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் படைகளை மட்டுமே தனது பக்கம் வேண்டினான். அர்ஜூனனோ பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் மட்டுமே தன் பக்கம் இருந்தால் போதும் எனத் திருப்தி அடைந்தான்.இதுவே, அவன் யுத்தத்தில் வெற்றி பெறப் போதுமானதாக இருந்தது. துரியோதனின் பால் இருந்த அனைத்துப் படைகளும் பலனளிக்கவில்லை. துரியோதனன், அவனது மாமனான சகுனியின் சாமர்த்தியமான யுத்த தந்திரங்களை நம்பி இருந்தான். அவனுக்கு பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் தெய்வீக அறிவுத் திறனில் நம்பிக்கை இல்லை.இந்த சம்பவத்திலிருந்து ஒவ்வொருவரும் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய பாடம் என்ன என்றால்,அவர்கள், சாதாரணமான அறிவு மற்றும் சிந்தனைகளுக்கு அப்பாற்பட்ட, தங்களது உயர்நிலை அறிவுத் திறனைச் சாரந்திருக்க வேண்டுமே அன்றி, தங்களது கெட்டிக்காரத்தனத்தை அல்ல என்பது தான். அவர்கள் ,படைப்பில் அனைத்தையும் பேணிக்காக்கும் அந்த ஒன்றின் ( இறைவனின்) ஆதரவையே நாட வேண்டும். உங்களது நம்பிக்கையை இறைவன் பால் வையுங்கள்.