இறைவன் பால் உங்கள் மனதை நிலை நிறுத்துவதற்கு, செயல்பாடுகளைக் கட்டுப் படுத்த வேண்டும்.அவற்றை வெற்றிகரமாகக் கட்டுப்படுத்துவதற்கு, ஸத்வ, ரஜஸ் மற்றும் தமோ குணங்களால் ஏற்படும் தடைகளை வென்றாக வேண்டும். எப்போது இந்த இயல்பான உந்துதல்களின் சக்திகள் மேலோங்கி, அவற்றின் வழிகளில் உங்களை செல்லுமாறு பணிக்கின்றனவோ,அப்போது நீங்கள் அவற்றின் இழுப்பை, இல்லாமல் செய்து விடுமாறு இறைவனைப் பிரார்த்திக்க வேண்டும்.அதுவே ஒரு நல்ல பக்தனின் முழுமுதல் கடமையாகும். இயற்கையின் விதி என்னவென்றால், காலை நேரம் ஸாத்வீக குணத்தினுடையதாகவும், மதிய நேரம் ரஜோ குணத்துடையதாகவும், மாலை நேரம் தமோ குணத்துடையதாகவும் இருக்கும். அதிகாலையில்,மனம், கலக்கங்கள் மற்றும் மன அழுத்தங்களிலிருந்து விடுபட்டு,தூக்கத்திலிருந்து எழுந்திருப்பதால்,அமைதியாகவும்,தெளிவாகவும் இருக்கும்.இப்படிப் பட்ட மன நிலையில், இறைவனை தியானிப்பது மிகவும் பயனளிக்க வல்லது.இதுவே காலை நேர வழிபாட்டின் (ப்ராத:ஸந்த்யா) குறிக்கோளாகும்.ஆனால், இந்த முக்கியத்துவத்தை உதாசீனப்படுத்தி விட்டு,மனிதர்கள்,சடங்குகளை கண்மூடித்தனமாக, இயந்திர கதியில் செய்கின்றனர். இப்போதிலிருந்து, காலை வழிபாட்டை, அதன் உள்ளார்ந்த மற்றும் ஆழ்ந்த அர்த்தத்தை உணர்ந்த பின்னர் செய்யுங்கள்.