அஹங்காரமே உடைத்து அழிக்கப் பட வேண்டிய மிகவும் ஆபத்தான ஒரு மாயையாகும்.அர்ஜூனக்குக் கூட அது இருந்தது ! ஒருநாள், யுத்தத்திற்குப் பிறகு, ஸ்ரீகிருஷ்ணர் தேரை பாசறைக்குத் திருப்பிக் கொண்டு வந்த போது, மற்றைய சாரதிகளைப் போல ஸ்ரீகிருஷ்ணரே முதலில் இறங்க வேண்டும் என அவன் விரும்பினான் !சாரதி அவருடைய எஜமானருக்குக்காகக் கதவைத் திறந்து வைப்பதற்கு இறங்கிய பிறகே, எஜமானர் இறங்க வேண்டும் அல்லவா? ஸ்ரீகிருஷ்ணர் மறுத்து, அர்ஜூனன் தான், அவர் இறங்குவதற்கு முன், முதலில் இறங்க வேண்டும் என்று வலியுத்துத்தினார், இறுதியில் அவரே வென்றார். அர்ஜூனன் இறங்கினான்; பின் அதன் பிறகு ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் தனது இருக்கையை விடுத்து பூமியில் இறங்கிய உடனேயே, அந்தத் தேர் பற்றி எரிந்து சம்பலாகி விட்டது ! ஸ்ரீகிருஷ்ணர் மட்டும் முதலில் இறங்கி இருந்தால் ! உண்மை என்னவென்றால், அந்தத் தேரை எரித்து விடுவதற்கான பல கொடிய அஸ்திரங்கள் அவற்றின் இலக்கை அடைந்திருந்தாலும், ஸ்ரீகிருஷ்ணர் அங்கு இருந்ததால் அவற்றின் சக்திகள் வெளிப்பட முடியவில்லை. இதைக் கண்ட அர்ஜூனன் பணிவடைந்தான்; அவனது அஹங்காரத்திற்கு சரியான அடி கிடைத்தது. இறைவனது ஒவ்வொரு செயலுக்கும் ஒரு முழுமையான முக்கியத்துவம் இருக்கிறது என்பதை அவன் உணர்ந்தான்.