அனைத்து பொருட்கள்,மனிதர்கள்,சடங்குகள் மற்றும் செயல்களும் மாறிக் கொண்டே இருக்கும் தன்மை உடையவையாதலால்,அவை சிதைவுக்கும் அழிவுக்கும் உட்பட்டவை.அதிக பட்சம் அவை மனதைத் தூய்மைப் படுத்த உதவலாம்.கர்மா மட்டுமே ஒருவரை ,அடிப்படையான அறியாமையிலிருந்து விடுவிக்கவோ அல்லது நித்ய சத்யம் பரப்பிரம்மமே என்ற உணர்வைத் தரவோ முடியாது.இந்த பிரபஞ்சத்தின் மூலமும்,உட்கருவுமான பரப்பிரம்மத்தின் இரகசியத்தை ஆராய்வதற்கான உரிமையைப் பெறுவதற்கு, இந்த வரையறையை உணர்ந்திருங்கள். தனது வாழ்க்கையை ஆத்ம ஞானத்தைப் பெறுவதற்காக அர்ப்பணிக்கும் ஒருவர் புனிதமான நல்லொழுக்கங்களையும், நற்குணங்களையும் உடையவராக இருத்தல் வேண்டும். நல்லொழுக்கமே சக்தியாகும்.எந்த விதமான அறிவும் ஒரு நல்லொழுக்கமான பண்பை விட உயர்ந்ததல்ல. உயர் ஞானத்தைப் பெறுவதற்காக தனது காலத்தை அர்ப்பணித்தவருக்கு, என்றும் நல்லொழுக்கம் என்பது ஒரு இன்றிமையாத தகுதியாகும். ஒவ்வொரு மதமும் இந்த அவசியத்தைத் தான் அறிவுறுத்துகின்றன; நல்லொழுக்கமே ஆன்மீக வாழ்க்கையின் அடித்தளம். இந்த முறையில் வாழ்க்கை நடத்துபவர்களுக்கு எந்தத் தீங்கும் நிகழாது. அவர்கள் புண்ணியத்தை பெறுவார்கள்.