பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணரின் நண்பரான உத்தவர் ஞான மார்க்கத்தில் பாண்டித்யம் பெற்றவர்.அவர் இதை கோபிகைகளுக்குக் கற்றுத் தரலாமே என ஸ்ரீகிருஷ்ணரை அணுகினார். ஸ்ரீகிருஷ்ணர் புன்னகைத்து,'' பக்தியும், தூய்மையும் கோபிகைகளுக்கு அடிப்படையானவை - அவர்கள் என்னுள் இருக்கிறார்கள், நான் எப்போதும் அவர்களது இதயங்களில் குடி கொண்டு இருக்கிறேன், உனக்கு அது புரியாமல் போகலாம்.'' என்றார்.உத்தவர் இதனால் திருப்தி அடையவில்லை; எனவே பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர் அவரை கோகுலத்திற்கு அனுப்பினார். உத்தவர் கோபிகைகளிடம்,''இறைவனை உணர்வதற்கான ஞான மார்க்கத்தை உங்களுக்கு கற்றுத் தர அனுமதியுங்கள்'' என்றார்.கோபிகைகள் அவரைக் கடிந்து கொண்டு,''நாங்கள் எங்கள் நேரத்தை யோகம் மற்றும் சாஸ்திரங்களைக் கற்பதில் வீணடிக்க விரும்பவில்லை. ஸ்ரீகிருஷ்ணரே எங்களுக்கு எல்லாம்,எங்களுக்கு ஒரு எளிய வழியைத் தாருங்கள்'' என்றார்கள்.குழப்பமடைந்த உத்தவர் அந்த கோபிகைகளிடம், '' நீங்கள் ஸ்ரீகிருஷ்ணருடன் எப்படி ஒன்றரக் கலக்கப் போகிறீர்கள்?'' என்று கேட்டார். அப்பாவிகளான அந்த கோபிகைகள், ''ஸ்ரீகிருஷ்ணர் ஒரு மலரானால்,நான் வண்டாக அவரை வலம் வருவேன். ஸ்ரீகிருஷ்ணர் ஒரு மலையானால்,நான் அதில் ஓடும் நதியாவேன்.அவர் ஒரு ஆழமான சமுத்திரமானால், நான் அதில் கலக்கும் சிறு ஓடையாவேன்'' என்று பதில் அளித்தார்கள். கோபிகைகள் எங்கும், எப்போதும் இறைவனைப் போற்றுவதிலேயே ஒன்றி இருந்தார்கள் என்பதை பின்னர் தான் உத்தவர் புரிந்து கொண்டார்.