ஒரு சமயம் பாரிஸ் நகரத்தில் ஒரு மூதாட்டி இருந்தார்.அது குளிர்காலம், டிசம்பர் மாதம் நெருங்கும் நேரம்.பல ஏழை மக்கள் தெருக்களில்,குளிரில் நடுங்கிக் கொண்டே உறங்கிக் கொண்டு இருந்தனர்.அந்த மூதாட்டி தெருக்களில் சென்று அவர்களை ஒரு போர்வையால் போர்த்தி வருவார்.இந்தப் பணியை எந்த ஆரவாரமும் இல்லாமல் செய்து முடிப்பார். சில நாட்களுக்குப் பிறகு,அந்த நகரத்தின் ஜனங்களுக்கு இது தெரிய வந்தது.தனது தேவைகளையே பூர்த்தி செய்து கொள்வதற்குத் திண்டாடும் இந்த எளிய மூதாட்டி,பிறருக்கு உதவ எவ்வாறு விழைகிறார் என்பதைக் கண்டு,அவர்கள் வியப்படைந்தார்கள் ! குழந்தைகள் அவரை, '' பாட்டி ! நீங்கள் என் தலையைக் குனிந்து கொண்டு செல்கிறீர்கள்?நீங்கள் மிகவும் உயர்ந்த மனிதர் ஆயிற்றே'' என்று கேட்ட போது, அந்த அம்மையார் பணிவாக," இறைவன் ஒவ்வொன்றையும் பல கரங்களால் அளிக்கிறான்; நானோ ஒரு கையால் தான் அளிக்கிறேன்.அது எனக்கு அவமானம் இல்லையா?'' என்று பதிலளிப்பாராம்.இந்த உலகனைத்தும் பல தலை சிறந்த மனிதர்கள் நம்முன்,தொண்டின் மிக உயர்ந்த இலட்சியங்களை வைத்துள்ளனர்.