விதவிதமான தின்பண்டங்களுக்காக எப்போதும் ஏங்கும் உங்களது நாவைக் கட்டுப்படுத்துங்கள்.உங்களையே நீங்கள்,'' ஏ நாக்கே! எவ்வளவு மூட்டை அரிசி, கோதுமை, காய்கறிகள்,எத்தனை வகையான தின்பண்டங்களை நீ சுவைத்திருக்கிறாய்? சீ சீ இன்னும் திருப்தி இல்லாமல் இருக்கிறாயே!'' என்று கேட்டுக் கொள்ளுங்கள்.ருசிக்கு அதிக முக்கியத்துவம் அளிக்காது,பசியைத் தணித்துக் கொள்ளவும்,உடலைப் பேணவும் தேவையான அளவு மட்டுமே உணவு உட்கொள்ளுங்கள். அதைப் போலவே, உங்கள் கண்களும், தொலைக்காட்சி மற்றும் வீடியோவில் புனிதமற்றவற்றைக் காண்பதற்குப் பதிலாக, இறைவனைக் காண வேண்டும். வெட்டிப் பேச்சுகளுக்குப் பதிலாக உங்கள் காதுகள் இறைவனைப் பற்றிய கதைகளைக் கேட்கட்டும்.நீங்கள் காணும்,கேட்கும் அனைத்தும் உங்களது இதயத்தில் பதிந்து,புனிதமற்றவை அதை மாசு படுத்துகின்றன. உங்கள் இதயம் மாசடைந்தால், வாழ்க்கையே அர்த்தமற்றதாகி விடும்.மனித இதயம் பேனாவைப் போன்றது.நீங்கள் எழுதும் வார்த்தைகளின் நிறம், பேனாவில் உள்ள மையின் நிறத்தைப் பொறுத்தே இருக்கும். இறைவன், நீங்கள் உங்களது இதயத்தை ப்ரேமையினால் நிரப்ப வேண்டும் என்றே எதிர்பார்க்கிறான் பின்னர்,நீங்கள் சொல்லும்,செய்யும் அனைத்தும் ப்ரேமையில் தோய்ந்திருக்கும்; உங்கள் வாழ்க்கை புனிதமடையும்.