ஒரு அவதாரத்தின் உண்மையைப் புரிந்து கொள்ள,ஒரு விவசாயி எவ்வாறு தனது நிலத்தைத் தயார் செய்கிறாரோ, அவ்வாறு ஒரு சாதகனும் தனது மனதைத் தயார் செய்ய வேண்டும்.ஒரு விவசாயி தனது நிலத்திலிருந்து முட்புதர்களையும்,செடி கொடிகளையும்,ஆழமான வேர்களையும் நீக்குகிறார். பின்னர், நிலத்தை உழுது,நீர் பாய்ச்சுகிறார்;விதைகள் நடப்படுகின்றன. நாற்றுகளும்,இளங்கன்றுகளும் பூச்சிகளிலிருந்து காப்பாற்றப் படுகின்றன. ஆடு,மாடுகள் மேய்ந்து விடாமல் இருக்க அவர் வேலியிடுகிறார்.அதைப் போலவே,ஒரு சாதகரும்,தனது இதயத்திலிருந்து அஹங்காரம்,தற்பெருமை மற்றும் பேராசையை நீக்க வேண்டும்.சத்யம்,இறை நாமஸ்மரணை மற்றும் தியானம் ஆகியவை உழுவதையும்,நிலத்தை சமன் செய்வதையும் போன்றதாகும். அன்பு எனும் நீர் பாய்ந்து உங்கள் இதயத்தை வளமானதாகவும், மிருதுவானதாகவும், செழிப்பானதாகவும் ஆக்க வேண்டும். இறைநாமமே விதைகள், பக்தியே அதிலிருந்து முளைக்கும் செடிகள்.இந்த விதைகளை, காமம் மற்றும் க்ரோதம் என்ற கால்நடைகளிலிருந்து, கட்டுப்பாடு என்ற வேலியிட்டுக் காப்பாற்றுங்கள், பின்னர் நீங்கள் பேரானந்தத்தை,அறுவடை செய்வீர்கள்.