இதயத்தை அன்பு எனும் நீர், மற்றும் பிரார்த்தனை,தவறுக்கு மனமார வருந்துதல் என்ற சோப்பு ஆகியவற்றால் கழுவுங்கள்;அதன் மூலம் ஆசைகள் என்ற கறைகள் நீங்கட்டும்.பின்னர் இறைவன் அவனது அருளை அதில் பொழிவான். நீங்கள் இறைவனுக்காக ஏங்குபவர்களானால், உடல் ( தேஹ ) மற்றும் வெளி உலகின் (லோக) மீதுள்ள பற்றினை( ப்ராந்தி) விட்டு விட வேண்டும். ஒரு காலை ஒரு படகிலும்,மற்றொரு காலை மற்றொரு படகிலும் வைப்பதால் பயனில்லை. நீங்கள் 20-25 வருடங்களாக ஆன்மீக சாதகர்களாக இருந்திருக்கலாம்;ஆனால்,தியானம் மற்றும் ஆன்மீக முன்னேற்றத்தை விட,உடல் தேவைகள் மற்றும் சுகங்களைப் பற்றி அதிகம் கவலைப் படுபவர்களாக இருந்தால், வருடக் கணக்கான சாதனைக்கு எந்த மதிப்பும் இல்லை, ஏனெனில் அதில் எந்த முன்னேற்றமும் அடையவில்லை. பிரார்த்தனை அல்லது பஜனையின் முடிவில் கற்பூர ஹாரத்தி எடுப்பது, உங்களது புலன்களின் ஆசைகளை எந்த வித சுவடும் இன்றி எரித்து விட வேண்டும் என்பதை உங்களுக்கு நினைவு படுத்துவதற்காகவே. நீங்கள் உங்களை முழுமையாக இறைவனிடம் சமர்ப்பித்து விட்டு, அவனது மகிமையில் ஒன்றரக் கலந்து விட வேண்டும் .