ஒரு முறை ஒரு வியாபாரி,கலப்படம் செய்யப் பட்ட நெய்யை விற்பனை செய்த குற்றத்திற்காக ஒரு நீதிபதியிடம் அழைத்து வரப்பட்டார். அவருக்கு தண்டனை வழங்கப் பட்டது- அதாவது ஒன்று அவர் அந்த துர் நாற்றமெடுக்கும் நெய் முழுவதையும் உண்ண வேண்டும் அல்லது 20 கசையடிகள் பெறவேண்டும் அல்லது அபராதமாக 100 தங்க நாணயங்களைத் தர வேண்டும். அந்த வியாபாரி அந்த நெய்யை உண்ண முதலில் ஒப்புக் கொண்டு, ஒரு சிறிய அளவு குடித்தவுடனேயே,அதன் துர்நாற்றத்தைத் தாங்க முடியாமல், கசை அடிகளைப் பெற ஒப்புக் கொண்டார்.அதில் சில அடிகள் வாங்கியவுடனேயே அவரால் அதை மேலும் தாங்க முடியவில்லை. எனவே இறுதியில் அவர் நீதிபதியிடம் அபராதத்தை செலுத்தி விடுதலை பெற அனுமதிக்குமாறு வேண்டி,அதைக் கட்டினார். இதை முதலிலேயே செய்திருந்தால், அவர் அந்த துர்நாற்றமுள்ள நெய்யைக் குடிப்பதையும்,தாங்கமுடியாத வலியையும் தவிர்த்திருக்கலாம்.முடிவு எடுப்பதில் அவர் ஊசலாடியதால்,ஊசிப்போனதை ருசிப்பதையும், உதை வாங்குவதையும் பெற வேண்டி வந்தது. அதைப் போலவே, பலரும் துன்பம் அவர்களை ஆட்கொள்ளும்போது முதலிலேயே இறைவனை நாடுவதில்லை. தவிர்க்க இயலாதவற்றைப் புரிந்து கொள்ளாமல், முன்னரோ அல்லது பின்னரோ, இறுதியில் இறைவனிடம் வருகின்றனர். உங்களது தேர்ந்தெடுப்புக்களை புத்திசாலித்தனமாக செய்யுங்கள்.