மனித இதயம் இளமையாக இருக்கும் போது மென்மையானதாக இருக்கிறது.தம்மைச் சுற்றி உள்ளவர்களது துன்பம் மற்றும் துயரத்திற்கு உடனே உதவ விழைகிறது. வயதில் மூத்தவர்களது உதாரணம்,பெற்றோர்களிடமிருந்து அவர்கள் கற்ற பாடங்கள், அவர்கள் புகுந்த நட்பு வட்டம், பள்ளிகள் மற்றும் சமுதாயம் அவர்களுக்கு அளித்த தவறான பயிற்சி ஆகியவையே அவர்களது இதயங்களைக் கல்லாக்கி விடுகின்றன. குழந்தைகள் அருகாமையில் இருக்கும் போது பெற்றோர்கள் பிறரிடம் குறை காணவோ அல்லது வெறுப்பு அல்லது பொறாமையை அந்த இளம் மனங்களுக்கு முன்னால் காண்பிக்கவோ கூடாது. பிறரது துன்பம் மற்றும் மகிழ்ச்சியைப் பகிர்ந்து கொள்ளவும், பிறரது சந்தோஷம் மற்றும் வெற்றியைக் கண்டு ஒரு போதும் பொறாமை கொள்ளாமல் இருக்கவும் குழந்தைகளுக்குக் கற்பிக்கப் பட வேண்டும். பொறாமை உணர்ச்சிக்கு இடம் அளிப்பதற்கு பதில்,வெற்றி அடைந்தவரது கடும் முயற்சியைப் பின்பற்றவும்,புத்தி மற்றும் கூர்ந்த நினைவாற்றலுக்காக பிரார்த்திக்கவும் அவர்களது போதிக்க வேண்டும். அந்த இளம் இதயங்களை மென்மையாகவே வைத்திருங்கள்.