இளைஞர்கள் வெளிநாட்டுக்குச் செல்லும் போது,அவர்களது பெற்றோர்,வினோதமான கலாசாரத்தின் ஈர்ப்புகளால், அவர்களுள் ஏற்படும் எதிர்நிகழ்வுகளைக் குறித்து கவலைப்படுகிறார்கள். தந்தையோ,தாயோ,குடும்ப வழக்கங்களான வழிபாடு, பிரார்த்தனை, உணவு ஆகியவற்றை விட்டு விட வேண்டாம் எனக் கெஞ்சிக் கேட்டு கடிதம் எழுதுகிறார்கள்.அந்தப் பிள்ளைகளது கண்களில்,தங்களது பெற்றோர்களது அன்பான நினைவுகளால் கண்ணீர் வரலாம், ஆனால் அது அவ்வளவுதான்.அவர்கள் பின்னர், அந்தக் கவர்ச்சிகளுக்கு அடி பணிந்து, சரிந்து விடுகிறார்கள். எந்த உணர்வுகளோடு அந்தக் கடிதம் எழுதப்பட்டதோ,அவை செயலில் மதிக்கப் படுவதில்லை. அதைப் போலவே, சீரிய எண்ணங்கள் உடைய புனித நூல்களை பலர் வழிபடுகிறார்கள்.அவற்றில் மலர்களைச் சொறிந்து, பிரார்த்தனைகள் செய்கிறார்கள்; ஆனால் அவற்றில் எழுதப்பட்டுள்ளவற்றில் இம்மி அளவையேனும் நடைமுறைப் படுத்துவது மிகக் கடிமான காரியமாகத் தோன்றுகிறது ! ஒவ்வொரு நாளும் தவறாது , நீங்கள் அன்பில் வாழ்ந்து அதை நடைமுறைப் படுத்த வேண்டும்.