மனிதனுக்கும் ( மானவ ), மிருகத்திற்கும் ( தானவ ) உள்ள வித்தியாசம், மனிதருக்கு தர்மம் ( தர்மா), சுயக்கட்டுப்பாடு (தமா) மற்றும் கருணை (தயா ) ஆகியவை இருக்க வேண்டும். மிருகங்களுக்கு இவை கிடையாது; இவை தேவையான குணங்கள் என அவை கருதுவதும் இல்லை.இவற்றை உதாசீனப்படுத்துவதோடு,இந்த நற்பண்புகளின் தூண்டுதல்களுக்கு அவை செவி மடுப்பதில்லை.மாறாக,இந்த மூன்றும் ஒவ்வொரு மனிதருக்கும் இருக்க வேண்டிய அத்தியாவசியமான குணங்கள். இந்த பிரபஞ்சத்தில் உள்ள ஒவ்வொரு ஜீவராசியும் ,மிருகத்திலிருந்து மனிதனுக்கும்,மனிதனிலிருந்து தெய்வீகத்திற்கும் செல்லும் பாதையின் தீர்த்த யாத்திரீகர்களே. இந்தப் பயணத்தில், இந்த பிரபஞ்சத்தில் எவ்வளவு இதயங்கள் உள்ளனவோ அவ்வளவு எண்ணிக்கையிலான நிலைகள் உள்ளன ! ஒவ்வொரு யாத்திரீகனும் தனக்கே உரித்தான வேகத்தில் அவரவருக்கு ஊக்கமளிக்கும் நாம, ரூபங்களை எடுத்துக் கொண்டு செல்கிறார்கள்.