ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையில் அர்ஜூனன், ஸ்ரீ கிருஷ்ணரிடம்,'' மனம் என்ன அவ்வளவு சுலபமாகக் கட்டுப் படுத்துக் கூடிய ஒன்றா? மனம் ஒருவரை இழுப்பதைப் போல ஒரு யானை கூட இழுக்க இயலாது; அலை பாயும் பாங்கின் நாற்றங்கால் அதுவே, அதனது பணியாமை, உறுதி மற்றும் பிடிவாதம் மிகவும் வலிமையானது. மனம் ஒரு இடத்தில் நிலையாக நிற்காது. மனதை அடக்குவது என்பது, காற்றைப் பிடிப்பது அல்லது தண்ணீரை மூட்டை கட்டுவது என்பதற்கு ஒப்பானது. எப்படி ஒருவரால் மனதைக் கட்டுப் படுத்த முடியும் அல்லது இப்படிப் பட்ட மனதை வைத்துக் கொண்டு ஆன்மீக சாதனைகளை ஆரம்பிக்க முடியும்? '' என்று கேட்கிறான். இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட ஸ்ரீ கிருஷ்ணர், புன்னகைத்துக் கூறுகிறார்,'' அர்ஜூனா ! நீ மனதையும் அதன் தன்மையையும் நன்றாக விளக்கிக் கூறினாய். ஆனால் அது செய்ய முடியாத ஒரு பணி அல்ல; மனதை ஆட் கொள்ள முடியும். தொடர்ந்த பயிற்சி( அப்யாஸம்), இடை விடாத ஆய்வு ( விசாரம் ) மற்றும் பற்றற்ற மன நிலை ( வைராக்யம்) ஆகியவற்றின் மூலம் கண்டிப்பாக மனதை வெல்ல முடியும். நிலையான பயிற்சியின் மூலம் அடைய முடியாதது எதுவும் இல்லை. இறைவன் மீது நம்பிக்கை வைத்து,உன்னிடம் சக்தியும் , அவனருளும் உள்ளது என்ற எண்ணத்துடன் பயிற்சி செய்; பின்னர் எல்லாப் பணிகளும் எளிதாகி விடும். ''