ஸ்ரீமத் பகவத் கீதையில்,பகவான் ஸ்ரீகிருஷ்ணர்,''அர்ஜூனா ! மனிதர்கள் அவர்களது சொந்த மற்றும் உண்மை நிலையான, என்னை மதிப்பது மற்றும் நாடுவதை விட்டு விடுகிறார்கள். அவர்களது முட்டாள்தனத்தை என்னென்பது ! என்னை அடைய வேண்டும் என்ற ஆவல் அவர்களுக்கு இல்லை;பொய்மையான நிலையற்ற கீழ்த்தரமானவற்றை அடைவதற்கு முனைகிறார்கள். இப்படிப்பட்ட வினோதமான நடத்தைக்கு, துரிதமாக பயன்களை அடைய வேண்டும் என்ற அவர்களது ஆசையே காரணம். மனிதர்கள் இப்போதே ,இங்கேயே கிடைப்பவற்றை மட்டுமே நாடுகிறார்கள்; அதாவது அவர்களது புலன்களால் பெறப்படுபவை மற்றும் கண்ணில் ஸ்தூலமாகத் காணப்படுபவைகளையே; அற்பமான இன்பங்களின் கவர்ச்சியால் ஈர்க்கப் படுகிறார்கள். மனிதர்களிடமும் சாதாரணமாக தேவையான பொறுமை இருப்பதில்லை. அவர்கள் ஸ்தூல சரீரத்திற்கே அதிகமான முக்கியத்துவம் அளிக்கிறார்கள். ஞானம் பெறுவதே உண்மையான உள்ளார்ந்த வெற்றியாகும்;நீண்ட,கடினமான போராட்டத்தினால் தான் அதைப் பெற முடியும். ஆன்மீக மனப்பாங்குடைய சிலரே தெய்வீகத்திற்காக ஏங்குகிறார்கள்.இப்படிப்பட்ட அறிவுள்ள மனிதர்கள் உண்மையிலேயே இறையருள் பெற்றவர்கள். ஒவ்வொரு செயலையும் இறைவனது ஆணையை நிறைவேற்றுவது மற்றும் அவனது அருளுக்கு இட்டும் செல்பவையே அன்றி வேறில்லை என்று கருதுங்கள்.