இறைவன் உங்களிலிருந்து பிரிந்து,வெகு தொலைவில்,தனியாக உள்ளான் என்று உணர்வது ''பரோக்ஷ ஞானம் '' எனப்படுகிறது. பிரபஞ்சத்தில் வியாபித்துள்ள அந்த இறைவன் உங்களுள் ஆத்மாவாக உறைகிறான் என்று உணர்வது நேரிடையான '' அபரோக்ஷ ஞானம்'' ஆகும். அனைத்து காரியங்களும் அர்ப்பணிப்பு உணர்வோடு நடத்தப் பட்டால் சித்த சுத்தி கிட்டுகிறது. இப்படிப்பட்டவர்களே இறை அவதாரத்தின் பிறப்பு மற்றும் கர்மாவின் தெய்வீக அம்சத்தை அறிந்து கொள்ள இயலும் என்கிறார் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர். அனைவராலும் தெய்வீகத்தை அறிந்து கொள்ள முடியாது. இருந்தாலும்,ஒருவர் கூட இறைவனுடன் தொடர்பைத் தவிர்க்கக் கூடாது.தீயவர்களைத் தண்டிப்பது என்பதும் இறை அவதாரத்தின் ஒரு அங்கமாகும். வரையறுக்கப் பட்ட விதி முறைகளை மீறி, ஆற்ற வேண்டிய பணிகளை ஆற்றாது இருத்தல் ( அகர்மா), அநீதி (அன்யாய).ஒழுக்கமின்மை ( அனாசாரா) ஆகியவற்றில் ஈடுபட்டு,இறுமாப்பின் பிடியில் சிக்கித் திரிவோர், கண்டிப்பாகத் தண்டிக்கப் படுவார்கள்.கிடைக்கும் ஒவ்வொரு வாய்ப்பையும் நல்லவராக இருப்பதற்கும் ,நல்லவற்றைச் செய்வதற்கும் பயன்படுத்துங்கள். இதில் உங்கள் தரப்பில் எந்தக் குறைவும் இருக்கக் கூடாது.