ஒவ்வொரு அவதாரத்தின் பணியும்,சாதுக்களைக் காத்து, தீயவர்களைத் தண்டித்து, தர்மத்திற்கு ஆதரவு அளிப்பதே ஆகும். சாதுக்கள் என்றால், நான் ,பொதுவாக அனைவரும் பொருள் கொள்ளும் சன்னியாசிகள் அல்லது துறவிகளை மட்டும் குறிக்கவில்லை.இதன் பொருள் நேர்மை,நாணயம் மற்றும் நற்குணங்களைக் ( சாது குணங்கள்) கடைப்பிடிப்பவர்கள் என்பதாகும். இந்த குணங்கள் மிருகங்கள் மற்றும் பூச்சிகளிடம் கூட இருக்கக் கூடும் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள். ஸத்வ குணத்தைப் வளர்ப்பதே, சாதுக்களைப் பேணிக்காப்பதற்கான சிறந்த வழியாகும். இந்த புனிதமான குணத்தின் திருவுருவருமாக இருக்கும் அவதாரம், எங்கெல்லாம் நற்குணங்களைக் கடைப்பிடிக்கும் மனிதர்கள் காணப்படுகிறார்களோ, அங்கு அதைப் பேணிக் காக்கிறது. தங்களது கடமைகளிலிருந்து எப்படிப் பட்ட கவர்ச்சி அல்லது அபாயம் வந்தாலும் பிறழாத மனிதர்களே சாதுக்கள் எனப் பொருளாகிறது. தர்மத்தைப் ( ஸதாசாரம்) பின்பற்றி, சீரிய குணங்களோடு (ஸத்சீலம்), சத்யத்தை( ஸத்யம்) கடைப்பிடித்து, இறைவனின் (ஸர்வேஸ்வரன்), அருகாமைக்காக ( ஸன்னிதி) ஏங்கி , நல்லொழுக்கத்தோடு (ஸத்தர்மம்), அனைத்து ஜீவராசிகளையும் (ஸர்வக்ஞா), சமமாகக் (ஸமானம்) கருதும் எல்லோரும் எனக்குப் பிரியமானவர்களே;எனது தனிப்பட்ட கவனத்திற்கு உரியவர்களே.