அர்ஜூனன் ஸ்ரீகிருஷ்ணரிடம், '' ஸ்திதப்ரக்ஞனுடைய '' உண்மையான குணாதிசயங்களைப் பற்றிக் கூற வேண்டும் என்று பிரார்த்தித்த போது, பகவான், எல்லா விதமான ஆசைகளிலிருந்தும் விடுபட்டு, ஆத்மா என்ற தெய்வீகத்தைப் பற்றிய ஞானம் மற்றும் விழிப்புணர்வில்,நிலையாக இருப்பவனே '' ஸ்திதப்ரக்ஞன் '' என்று விளக்கினார். இந்த நிலையை இரண்டு கட்டங்களில் அடையலாம் ;ஒன்று எதிர்மறையானது, மற்றொன்று நேர்மறையானது. முதல் கட்டத்தில் மனதில் தோன்றும் ஆசைகளின் தூண்டுதல்களை விட்டு விடுவது; இரண்டாவது கட்டத்தில் மனதில் என்றும் நிலையான ஆனந்தத்தை உறையச் செய்வது. எதிர்மறையான முறையில்,தவறான மற்றும் தீய நாற்றுகளை மனதிலிருந்து எடுத்து விடுவது; நேர்மறையான வழியில் இறைப் பற்று என்ற பயிரை மனதில் வளர்த்து, அறுவடை செய்வது. உலகிலிருந்து புலன்கள் பெறும் இன்பங்களே களைகள், இறைவன் மீது பற்றுதல் கொள்வதே பயிர். மனம் என்பது ஆசைகளின் மூட்டையே; இந்த ஆசைகளை வேரோடுஅழிக்கா விட்டால்,மனதை வெற்றி கொள்ள இயலாது. மனம் மறையும்போது, '' ஸ்திதப்ரக்ஞன் '' உருவாகிறான்.