வாழ்வின் அர்த்தத்தையும் குறிக்கோளையும் எப்போதும் கருத்தில் வைத்திருங்கள். அந்தப் பொருளையும்,குறிக்கோளையும் அனுபவத்தில் கொண்டு வாருங்கள். நீங்களும் அந்த பரிபூரண, நிலையான தெய்வமும் ஒன்றே. நீங்கள் தனியான, தாற்காலிகமான,குறிப்பிடப்பட்ட மனிதர் இல்லை. எப்போதும் இதை ஒட்டி பணி ஆற்றுங்கள். நீங்கள் தியானமோ, ஆன்மீக சாதனையோ செய்கிறீர்கள் என்ற உணர்வே மறையும் வரை தியானம் செய்யுங்கள். அஹங்காரத்தை மறந்து, அது உருகி மனச்சாட்சியின் அனைத்து அடுக்குகளிலும் ஒன்றிணையட்டும். சிலர் தியானம் செய்யும் போது,தங்களைத் தொந்தரவு செய்யும் கொசுக்களை அடிப்பார்கள்! இல்லை, உங்களது உடல், மற்றும் மனத்தின் தூண்டுதல் மற்றும் கிளர்ச்சிகளைக் கடந்து செல்லும் வரை நீங்கள் தியானத்தில் ஆழ்ந்திருக்க வேண்டும். ராமாயணத்தை இயற்றிய வால்மீகி( தவத்தில் இருக்கும் போது) அவர் மீது புற்று படர்ந்து மூடி விட்டது. அந்த மண்மேட்டிலிருந்து ஒலித்துக் கொண்டிருந்த ,'' ராமா '' என்ற உச்சாடனத்தைக் கேட்டுத் தான் மக்கள் அவர் அதன் உள்ளே இருப்பதைக் கண்டறிந்தார்கள். தேகத்தை உதாசீனப்படுத்தி, உள்ளுறையும் '' தேஹி'' யைக் (ஆத்மா) கண்டறியுங்கள். வெளிப் பகட்டில் மயங்கி விடாது, உள்ளுறையும் பேரொளியைக் கண்டறியுங்கள்.