சந்தோஷம் ஒருவரை தான் மனிதனாய் ஆற்ற வேண்டிய கடமைகளை மறக்க வைக்கிறது. அது ஒருவரை இறுமாப்பு நிலைக்கு இழுத்துச் சென்று மேலும் பாவங்களைச் செய்ய வைக்கிறது. சந்தோஷம், மனிதனை வலிமைப் படுத்தும் அனுபவங்களின் மீது ஒரு திரையைப் போத்தி மறைத்து விடுகிறது. அது ஒருவரது சேமித்து வைக்கப் பட்ட புண்ணியங்களை செலவழிக்கச் செய்து கீழ்த்தரமான உணர்ச்சிகளைத் தூண்டுகிறது. மற்றொரு பக்கம் துயரம் மனிதனை விழிப்புடனும், கவனத்துடனும் இருக்க வைக்கிறது. துன்பங்கள் மனிதனைச் சிந்திக்க வைத்து, சுய முன்னேற்றத்திற்கு இட்டுச் செல்கின்றன. அது ஒருவருக்கு புதிய மற்றும் விலைமதிப்பற்ற அனுபவங்களை அளித்து,சந்தோஷத்தின் மதிப்பை உயர்த்திக் காட்டுகிறது. இன்பமும்,துன்பமும் இணைபிரியாதவை; நீங்கள் அவற்றில் ஒன்றை மட்டும் தேர்ந்தெடுக்க இயலாது என்பதை உணருங்கள். இடையூறுகளையும், இன்னல்களையும் உங்களது நண்பர்களாகக் கருதுங்கள்; உங்களது எதிரிகளாக அல்ல!துன்பம்,இன்பம் என்ற இரண்டையும் இறைவன் நமக்கு அளிக்கும் பரிசுகளாக எண்ணுதல் சாலச் சிறந்தது. அதுவே நாம் முக்தி பெற சுலபமான வழியாகும்.