சாதகர்கள் எப்போதும் உள்ளார்ந்த பார்வை கொண்டிருக்க வேண்டும்; அவர்கள் மனதை வெளிப்புறத்தில் திரிய விட்டார்களானால்,தமது சொந்த குறைகளையே கண்டறிய முடியாது. இறுமாப்பையும், அஹங்காரத்தையும் விட்டொழிப்பது கடினமானதே. இந்த இரண்டுமே பல காலங்களாக அவர்களது மனதை அதற்குப் பிடித்த திசையில் ஓட அனுமதித்து வந்திருக்கின்றன. இறுமாப்பு உள்ளார்ந்த பார்வை கொள்ள முடியாது தடுத்து, மனப் பரிசோதனையை குழப்பி விடுகிறது. ஒருவர் வெற்றி அடைய விரும்பினால்,தமது குறைகளை சுட்டிக் காட்டுபவர்களுக்கு தலை வணங்க வேண்டும். அதுவே தியான மார்க்கத்தில் விரைவாக முன்னேற்றம் அடையும் வழி. மேலும் இனியும் குறைகள் வராதிருக்க கட்டாயம் முயற்சிக்க வேண்டும். கோபத்தைப் பொறுத்த அளவில், அவர்களை கோபப் படத்தூண்டும் மிக அற்பமான விஷயங்களில் கூட அதிகமான கவனத்துடன் இருக்க வேண்டும்; ஏனென்றால்,அவர்கள் கவனக் குறைவாக இருந்தால், இம்மியளவும் முன்னேற்றம் காண முடியாது. இப்படிப் பட்டவர்கள் பணிவான, கனிவான மனப் பாங்கை வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். பின்னர், தீய பண்புகள் மறைந்து விடும்.