குருவானவர் எச்சரித்துத் தட்டி எழுப்புகிறார்.அவர் சத்தியத்தை வெளிப்படுத்தி, உங்களை அதை நோக்கி முன்னேறுவதற்கு ஊக்கம் அளிக்கிறார். உங்களுக்கு அதற்கான ஏக்கமும், கேள்வி கேட்கும் இதயமோ அல்லது நாடும் புத்தியோ இல்லை என்றால், அவரால் பெரிதாக எதுவும் செய்ய முடியாது. பசியால் வாடுபவனுக்கு உணவு அளிக்க முடியும்; பசியற்றவன் உணவை ஒரு சுமையாகக் கருதி ஒதுக்கி விடுவான். செடியை வளர்க்கும் தோட்டக்காரரைப் போன்றவரே குரு; ஆனால் அவர் தனது பராமரிப்பில் செடியை எடுத்துக் கொள்வதற்கு முன்பு அது முளைத்திருக்க வேண்டும். அவர் செடிக்குப் புதிதாக எதையும் அளிப்பதில்லை. அவர், அது தனது விதியின் படி, ஒருவேளை வேகமாகவோ, முழுமையாகவோ, ஆனால் தனது உள்ளார்ந்த இயல்புக்கு எதிராக அல்லாது, வளருவதற்கு உதவுகிறார். அவர், ஒருவர் உள் புதைத்திருக்கும் புதையலைச் சுட்டிக் காட்டி, ஆன்மிக ஏழ்மையை நீக்குகிறார்; அதை எடுக்கும் முறையையும் அதை மிகச் சிறந்த முறையில் பயன்படுத்திக் கொள்வதற்குத் தேவையான கவனத்தையும் அறிவுறுத்துகிறார்.