யோகிகளுக்கு, இறைவன் ஒருவனே சொந்த பந்தம் ஆவான்; அவர்கள் வேறு எவரையும் அறியார். அவர்கள் வேறு எந்த விதமான உந்துதல், பற்றுதல் அல்லது ஆசையை ஏற்றுக் கொள்வதில்லை. அவர்களுக்கு இறைவனே எல்லாம். அவர்கள் துக்கம் அல்லது சந்தோஷம், தோல்வி அல்லது வெற்றியால் பாதிக்கப் படுவதில்லை; அவர்கள் அனுபவிப்பது எல்லாம் ஒரு தடையற்ற, எதிர்ப்பற்ற பேரிம்பப் பெருக்கையே. இப்படிப் பட்ட நிலையில் உறுதியாக நிலை கொண்டவர்களுக்கு உலகமும், அதன் ஏற்றத் தாழ்வுகளும் அற்பமாகவும், மாயையாகவும் தோன்றும்; அவர்கள் புலன்களின் இழுப்புக்களை எதிர்த்து, உலகின் கவர்ச்சிகளை, எந்த விதமான மனக்கலக்கங்களும் இன்றி எதிர் கொள்கிறார்கள். புலன்கள் அவர்கள் முன் வைக்கும் உந்துதல்களுக்கு எதிராகவும் எச்சரிக்கையாக இருந்து, அவற்றைப் புறக்கணித்து, இறைவனை அணுகி, அவனிடமிருந்து சக்தியையும், சாந்தியையும் நாடுகிறார்கள். அவர்களது சிந்தனைகள் மற்றும் சொற்கள் அவர்கள் அனுபவித்த இறைவனது காட்சியை வெளிப்படுத்துகின்றன; இதுவே, ஐம்புலன்களும் இறைவனாகவே இருந்து, மனிதன், மிருகம், பறவை மற்றும் புழு ஆகிய அனைத்து ஜீவராசிகளும் இறைவனின் வெளிப்பாடுகளாகவே முழுமையான தெய்வீகத்துடன் காணப்படும் பரமார்த்த திருஷ்டியாகும்.